Dag 11: van Van tot West Tawakoni aan een meer: 97km door omweg
Subway blijkt de beste plaats te zijn voor broodjes: super
veel soorten groenten, alle soorten beleg, vakkundig en rustig gemaakt.
Amerikanen praten graag en ongedwongen zonder storend te
zijn, toch hier niet in het Zuiden. Aangename mensen met een open geest. Deze 2
broers zijn van een Noors geslacht uit Oslo. Misschien dat ze daarom slank zijn
😉.
De oorsprong van het Westen: huifkar en paarden, jehoo!
Mooie binnenlandse wegen, hier ging alles nog goed:
Het weer sloeg om. Het begon te fiezelen en dan te regenen.
Regencape en pet aan. Ik had met mijn smartphone foto’s gemaakt van Googlekaarten
op mijn netboek om eens de kleine wegen te nemen. Begin maar eens met dat
gedruppel te kijken onderweg. Dus dit liep mis.
Hier was het weer wat droog maar de weg werd slechter en slechter:
De weg was plots afgesloten
door een poort. In België zou ik mijn fiets en 4 zakken erover getild hebben
maar dat durf ik hier niet. Helemaal terug. Resultaat was een 2 uur durende
boog waarbij ik terug op de hoofdweg kwam. Frustrerend. Minstens 15 km omweg
langs barre wegen voor niets.
Onderweg een verkoopplaats van the Amish, een geloofsgemeenschap die afstand doet van moderne technieken zoals elektriciteit, internet...:
Ik besloot toen maar de grote weg te volgen, stak mijn
oortjes in en zette de ingesproken muziek op van Jan Pennings (vroeger leraar in
SFC), man van Simone Beerten. Wel Jan,
jouw muziek heeft mij opgetild en voortgestuwd voor 40 km quasi zonder
onderbreking. Heel mooi om horen en rond mij het landschap te zien voorbij suizen. Bedankt!
