Onderaan deze blog betuig ik mijn volle steun aan CO2-neutraal reizen, Artikel 27 en Berenhuis, Dorpsraad (Heusden-Zolder)

zondag 2 april 2017

New Orleans binnenrijden, armoede en toerisme,de Mississippi, the French Quarter:

Grote steden van de USA binnenrijden is geen pretje, ook hier niet. Cars on top, ik mag de (te) smalle pechstrook berijden. Het centrum is wat mooier, de beroemde French Quarter, een overblijfsel van de Franse overheersing. Armoede loert om de hoek.

Een eerste herenhuis uit het letterlijk rijke verleden van Louisiana: katoenteelt en slavernij. Nu loopt er een drukke snelweg langs hoewel het vandaag op zondag nog meevalt.

Zoek hier maar eens naar vers fruit in deze betonwoestijn. Na wat zoeken heb ik fruit gevonden én studentenhaver, ideaal voor een trekker. Bewaart goed, is gezond en voedzaam: 

Waffle house, ik voel met precies in Brussel maar dan fastfood langs een snelweg, én het zat vol:

Soms was het slikken waar ik door moest maar het was zondags kalm en de Amerikanen zijn beheerste en hoffelijke chauffeurs: 

Ook geen mooi zicht om deze zo beroemde stad binnen te rijden, bij momenten zelfs merkwaardig kalm vanaf hier: 

Sla gewoon een toeristische straat in en 100m verder tussen het vuil op een pallet:  

De machtige Mississippi die zich via New Orleans in de zee stuwt: 

Een groepje toeristen met gids op de bezemwagen, zo kan het ook: 

Typisch beeld: 

En dan zeker ook het mooie centraal deel van de French Quarter, dit zouden ze verkeersvrij moeten maken maar de Amerikanen en auto's dat weten we ondertussen.